Ο Βασιλικός κήπος που έγινε Εθνικός

Ο Βασιλικός κήπος που έγινε Εθνικός, στο κέντρο της πόλης, με την μεγάλη ιστορία και την εντυπωσιακή αρχοντιά του. Ένας καφές μέσα στις φυλλωσιές του είναι ότι καλύτερο εάν βρεθείτε προς τα μέρη της Βουλής...
Ο σημερινός Εθνικός, πρώην Βασιλικός, Κήπος (έκτασης 1.000 στρεμμάτων), αποτέλεσε το πιο μεγαλόπνοο έργο της βασίλισσας Αμαλίας.




Στον αρχικό σχεδιασμό του αποτελούσε μέρος του συγκροτήματος των βασιλικών ανακτόρων.

Όταν τα Ανάκτορα του Όθωνα τοποθετήθηκαν στο τέλος του 1835 στη σημερινή τους θέση, σε σχέδια του Φρίντριχ φον Γκέρτνερ, δημιουργήθηκε και ο κήπος.

Η χάραξη των εσωτερικών διαδρομών είναι γαλλικής τεχνοτροπίας, αυτής του όψιμου μπαρόκ με αυστηρή γεωμετρική δομή.

Ο Βασιλικός Κήπος δεν μετονομάστηκε σε Εθνικό το 1974, με την πτώση της χούντας όπως πιστεύεται, αλλά πολύ πιο νωρίς. Μέχρι πριν λίγα χρόνια, υπήρχαν πινακίδες στις εισόδους τού Εθνικού κήπου, οι οποίες έγραφαν: "Σήμερα, στα τότε ανάκτορα, στεγάζεται η Βουλή των Ελλήνων και από το 1927 (περίοδος αβασίλευτης δημοκρατίας) ο μέχρι τότε Βασιλικός Κήπος μετονομάσθηκε σε Εθνικό Κήπο και άνοιξε για όλους".

Ο Χένρυ Μίλλερ έγραψε για τον Εθνικό Κήπο των Αθηνών το 1939: "Το πάρκο παραμένει στην μνήμη μου όσο κανένα άλλο πάρκο που έχω επισκεφτεί στη ζωή μου. Η πεμπτουσία ενός πάρκου είναι όπως όπως όταν κάποιος κοιτά ένα πίνακα ή ονειρεύεται, να βρίσκεται σε έναν τόπο που όμως δεν μπορεί όμως ποτέ να πάει".

Στο νοτιοανατολικό του άκρο βρίσκονται οι προτομές του Ι. Καποδίστρια, του φιλλέληνα Εϋνάρδου ενώ στο νότιο του άκρο βρίσκεται η προτομή του ποιητή Διονύσιου Σολωμού και του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.

Το άνω μέρος του κήπου είχε κλειστό για τους πολίτες και αποτελούσε το προσωπικό καταφύγιο του βασιλιά και της βασίλισσας. Το 1878 ο Δανός Αρχιτέκτονας Θεόφιλος Χάνσεν σχεδίασε το Ζάππειο Μέγαρο με χρηματοδότηση του Ηπειρώτη επιχειρηματία Ευάγγελου Ζάππα ως μέρος της υποδομής για τους Ολυμπιακούς αγώνες του 1896.

Σημειώσεις:

Μέσα στον κήπο υπάρχουν αρχαιότητες, όπως κίονες, μωσαϊκά (ρωμαϊκό μωσαϊκό δάπεδο) και άλλα πολλά...

Το νερό που ποτίζει τα φυτά του κήπου προέρχεται, ακόμη και σήμερα, από ένα αρχαίο υδραγωγείο (Πεισιστράτειο, 6ος αιώνας π.χ.)!

Ως τώρα, δεν είχαμε επισκεφθεί ποτέ τον Βασιλικό κήπο. Μέσα στο καταπράσινο και ήσυχο περιβάλλον του, ξεχνάς ότι βρίσκεσαι στην ...αποπνικτική Αθήνα. Λίμνες, τεράστια δέντρα, παιδιά να παίζουν, απομόνωση των ήχων της πόλης, δροσιά και οσμή άλλων εποχών είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά του.

Δεν μας άρεσε η παρουσία ...κατσικιών, περιστεριών και λαγών/κουνελιών/παγωνιών εντός του, επειδή μοιάζουν παράταιρα με τον ιστορικό χαρακτήρα του κήπου. Βέβαια, οι μικροί επισκέπτες του πάρκου, έχουν σίγουρα διαφορετική γνώμη από την δική μας.

Αυτό που αυξάνει την αξία μίας επίσκεψης στον κήπο, είναι το γεγονός ότι είναι πρακτικά αδύνατο να παρκάρεις το αυτοκίνητό σου οπουδήποτε γύρω από αυτό. Άρα, αποτελεί ένα πραγματικό κατόρθωμα η επίσκεψη στους θησαυρούς του...

Κείμενο, φωτογραφίες: dimdom για το Εν Αθήναις