 |
| Εγκλωβισμός ποντικιού |
Τα σαρκοφάγα φυτά έχουν από τις πιο περίεργες συνήθειες στο φυτικό βασίλειο. Αυτά τα φυτά, προκειμένου να αποκτήσουν ορισμένα από τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για
την ανάπτυξη τους, παγιδεύουν έντομα και διάφορα ασπόνδυλα ή ακόμα και καμιά φορά μικρά βατράχια και θηλαστικά (σχήμα 5). Επειδή τα έντομα αποτελούν τα πιο συνηθισμένα θηράματα τους, καμιά φορά ονομάζονται και εντομοφάγα φυτά. Δεν είναι περίεργο να πούμε οτι ο βιότοπος των φυτών αυτών είναι οι βάλτοι και γενικότερα μέρη όπου οι συγκεντρώσεις σε θρεπτικά συστατικά είναι χαμηλές αλλά υπάρχει άφθονο νερό και ήλιος.
Τα περισσότερα φυτά απορροφούν άζωτο από το έδαφος αλλά τα σαρκοφάγα φυτά απορροφούν άζωτο από τα θηράματα τους τα οποία και εγκλωβίζονται στα φύλλα τους που είναι τροποποιημένα σε παγίδες. Αυτές οι παγίδες λειτουργούν με διάφορους τρόπους.
· Σε πολλά φυτά, τα φύλλα είναι διπλωμένα και έχουν μετατραπεί σε βαθιές, γλιστερές δεξαμενές γεμάτες με πεπτικά ένζυμα.
· Σε αλλά φυτά, τα φύλλα καλύπτονται από αδένες οι οποίες εκκρίνουν μία κολλώδη μύξα. Ονομάζονται και παγιδευτές μυγών.
· ένας άλλος τρόπος παγίδευσης είναι όταν τα φύλλα έχουν τροποποιηθεί σε σχήμα κύστης με μία αρθρωτή τριχωτή είσοδο η οποία κλείνει απότομα μόλις αγγίξει κάποιο έντομο.
· Οι παγίδες τύπου αστακού, είναι φυτά όπου τα φύλλα έχουν τροποποιηθεί σε σωληνοειδή κανάλια επενδυμένα με τρίχες και αδένες.
Τα σαρκοφάγα φυτά είναι συναρπαστικά ακόμα και όταν δεν παγιδεύουν κάποιο έντομο εξαιτίας των ασυνήθιστων μορφών που αυτά λαμβάνουν. Ωστόσο θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η συλλογή αυτών από το φυσικό τους περιβάλλον έχει οδηγήσει σε μείωση του πληθυσμού τους.
την ανάπτυξη τους, παγιδεύουν έντομα και διάφορα ασπόνδυλα ή ακόμα και καμιά φορά μικρά βατράχια και θηλαστικά (σχήμα 5). Επειδή τα έντομα αποτελούν τα πιο συνηθισμένα θηράματα τους, καμιά φορά ονομάζονται και εντομοφάγα φυτά. Δεν είναι περίεργο να πούμε οτι ο βιότοπος των φυτών αυτών είναι οι βάλτοι και γενικότερα μέρη όπου οι συγκεντρώσεις σε θρεπτικά συστατικά είναι χαμηλές αλλά υπάρχει άφθονο νερό και ήλιος.
Τα περισσότερα φυτά απορροφούν άζωτο από το έδαφος αλλά τα σαρκοφάγα φυτά απορροφούν άζωτο από τα θηράματα τους τα οποία και εγκλωβίζονται στα φύλλα τους που είναι τροποποιημένα σε παγίδες. Αυτές οι παγίδες λειτουργούν με διάφορους τρόπους.
· Σε πολλά φυτά, τα φύλλα είναι διπλωμένα και έχουν μετατραπεί σε βαθιές, γλιστερές δεξαμενές γεμάτες με πεπτικά ένζυμα.
· Σε αλλά φυτά, τα φύλλα καλύπτονται από αδένες οι οποίες εκκρίνουν μία κολλώδη μύξα. Ονομάζονται και παγιδευτές μυγών.
· ένας άλλος τρόπος παγίδευσης είναι όταν τα φύλλα έχουν τροποποιηθεί σε σχήμα κύστης με μία αρθρωτή τριχωτή είσοδο η οποία κλείνει απότομα μόλις αγγίξει κάποιο έντομο.
· Οι παγίδες τύπου αστακού, είναι φυτά όπου τα φύλλα έχουν τροποποιηθεί σε σωληνοειδή κανάλια επενδυμένα με τρίχες και αδένες.
Τα σαρκοφάγα φυτά είναι συναρπαστικά ακόμα και όταν δεν παγιδεύουν κάποιο έντομο εξαιτίας των ασυνήθιστων μορφών που αυτά λαμβάνουν. Ωστόσο θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η συλλογή αυτών από το φυσικό τους περιβάλλον έχει οδηγήσει σε μείωση του πληθυσμού τους.
Πολλαπλασιάζονται με
- Σπόρους. Είναι αρκετά μικροί και βλαστάνουν εξαιρετικά αργά. Μπορεί να πάρει μέχρι και 4 χρόνια για να φτάσει ένα είδος σε ύψος 2ιντσών. Εξαιτίας αυτού, τα περισσότερα σαρκοφάγα φυτά δεν είναι πρακτικά όσον αφορά την βλάστηση και την ανάπτυξη με τον τρόπο αυτό. Το καλύτερο μέσο ανάπτυξης για τα σπορόφυτα είναι το πράσινο σφάγγνο (είδος βρύου που κάνει και για τις ορχιδέες),ανακατεμένο με άμμο. Καλύπτουμε την επιφάνεια σποράς με πλαστικό προκειμένου να διατηρηθεί η υγρασία. Κατά γενικό κανόνα, οι σπόροι οι οποίοι ωριμάζουν τη άνοιξη είναι έτοιμοι για απευθείας σπορά. Οι σπόροι οι οποίοι ωριμάζουν το φθινόπωρο, τοποθετούνται σε χαμηλές θερμοκρασίες για 6 με 8 εβδομάδες.
- Η βλαστητική απόμιξη είναι η ανάπτυξη ενός μικρού φυντανιού κατά μήκος του λουλουδιού. Αυτό λαμβάνει χώρα σε συγκεκριμένα μόνο είδη. Αυτό το φυτάριο αναπτύσσει ρίζες οπότε μπορεί να αποκοπεί και να τοποθετηθεί στο κατάλληλο υπόστρωμα ανάπτυξης
- Ορισμένα φυτά αναπτύσσουν φυτάρια κατά μήκος του ριζώματος. Αυτά μπορούν να διαχωρισθούν και να τοποθετηθούν σε υπόστρωμα προκειμένου να αναπτύξουν τις δικές τους ρίζες.
- Μοσχεύματα ριζώματος. Πολλά σαρκοφάγα φυτά πολλαπλασιάζονται με μοσχεύματα ριζώματος. Χρησιμοποιούμε ένα μεγάλο ώριμο ρίζωμα. Αφήνουμε το πάνω μισό του ριζώματος ακάλυπτο από χώμα και με μία κοφτερή λεπίδα, κόβουμε κάθετα, σε βάθος μέχρι το μισό του ριζώματος. Το επαναλαμβάνουμε σε αρκετά σημεία. Από αυτά τα σημεία, σε λίγες εβδομάδες θα σχηματιστούν καινούριοι οφθαλμοί οι οποίοι θα αναπτύξουν και τις δικές τους ρίζες.
- Υγρασία. Είναι απαραίτητο το έδαφος να είναι υγρό
- Το έδαφος θα πρέπει να είναι αμμώδες, εμπλουτισμένο με τύρφη και πολλές φορές μαζί με σφάγγνο.
- Άπλετο φως
- Θερμοκρασία. Όσον αφορά την θερμοκρασία, τα περισσότερα σαρκοφάγα φυτά είναι ανθεκτικά στις υψηλές θερμοκρασίες αλλά αναπτύσσονται καλύτερα σε μέσες θερμοκρασίες
- Όσον αφορά την λίπανση, δεν ρίχνουμε λιπαντικά στοιχεία. Ένα με δύο έντομα το μήνα είναι αρκετά για να ανθίσει. Άν τα σαρκοφάγα έντομα δεν τραφούν με έντομα, τότε δεν θα ανθίσουν.
- Λήθαργος. Τα περισσότερα σαρκοφάγα φυτά μπαίνουν σε λήθαργο με την είσοδο του χειμώνα. Άν δεν πέσουν σε λήθαργο, τότε θα εξουθενωθούν και θα πεθάνουν. Όταν τα φυτά αρχίσουν να παρουσιάζουν σημάδια ληθάργου, τότε θα πρέπει να μειώνεται το πότισμα και ο φωτισμός. Καλό είναι να τοποθετούνται σε κρύο μέρος για 3 με 4 μήνες.
Γεωπόνος ΓΠΑ
anatakti.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου