Τα
φαρμακευτικά φυτά και τα βότανα χρησιμοποιούνταν ήδη από την εποχή του
Ιπποκράτη τόσο για την ευχάριστη γεύση που έδιναν κατά τις μαγειρικές
παρασκευές όσο και για τις θεραπευτικές τους
ιδιότητες.
Τα αφεψήματα από βότανα έχουν συμπεριληφθεί πλέον στην πυραμίδα της
μεσογειακής διατροφής λόγω της συμβολής τους τόσο στην ενυδάτωση του
σώματος όσο και στη διατήρηση της ευεξίας και της ενίσχυσης του
οργανισμού.
Όλοι μας έχουμε καταναλώσει μια κούπα
φασκόμηλο ή τσάι για να καταπολεμήσουμε το κρυολόγημα και τον έντονο
βήχα, καθώς τα βότανα αυτά φαίνεται πως βοηθούν στην εξάλειψη της
μόλυνσης από ιούς και άλλα παθογόνα, ή μια κούπα χαμομήλι που εδώ και
χρόνια χρησιμοποιείται για να καταπραΰνουμε την ενόχληση από τα
στομαχικά άλγη ή άλλες γαστρεντερικές διαταραχές ποικίλης αιτιολογίας.
Η
ρίγανη, το θυμάρι και το δενδρολίβανο, επίσης, χρησιμοποιούνται συχνά
για να «νοστιμίσουν» πολλά φαγητά που καταναλώνονται καθημερινά, όπως
είναι η χωριάτικη σαλάτα, οι πατάτες, το κρέας στο φούρνο αλλά και
διάφορα γκουρμέ πιάτα. Ταυτόχρονα «εφοδιάζουν» τον οργανισμό μας με
φυτο-συστατικά, όπως είναι τα αντιοξειδωτικά που βρίσκονται σε μεγάλη
αναλογία γενικότερα στα βότανα και τα οποία αν και δεν έχουν θρεπτική
αξία καθώς δεν είναι απαραίτητα για τη διατήρηση της ζωής, φαίνεται να
ασκούν ευεργετική επίδραση στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης διαφόρων
χρόνιων νοσημάτων όπως είναι οι καρδιαγγειακές παθήσεις, ο σακχαρώδης
διαβήτης, ο καρκίνος και η νόσος Alzheimer.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου