Φόβοι και ανησυχίες στην Ευρώπη για την εργασία εν μέσω και μετά πανδημίας
Όταν η πανδημία του νέου κορονοϊού τον ανάγκασε να κλείσει το εστιατόριό του, ο Γερμανός σεφ Πάτρικ Μάγιερ άλλαξε τις κουτάλες του με γεωργικά εργαλεία και τώρα περνάει τις ημέρες του μαζεύοντας σπαράγγια - μια δουλειά που συνήθως την κάνουν εποχιακοί αγρεργάτες από τη Ρουμανία.
Από την Ιταλία μέχρι τη Βρετανία, η απαγόρευση των μετακινήσεων με στόχο την αναχαίτιση της επιδημίας άφησε τα αγροκτήματα της δυτικής Ευρώπης χωρίς τα απαραίτητα εργατικά χέρια χιλιάδων μεταναστών, εγείροντας φόβους ότι η σοδειά θα σαπίσει στα χωράφια.
Η Γαλλία και η Γερμανία έχουν ήδη ξεκινήσει προγράμματα εξεύρεσης εργασίας, καλώντας όσους έχασαν τη δουλειά τους λόγω της πανδημίας να καλύψουν το κενό. Η Βρετανία αναμένεται επίσης ότι σύντομα θα ανακοινώσει μια παρόμοια εκστρατεία. Στο μεταξύ η Ισπανία, από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς φρούτων και λαχανικών, έχει ανακοινώσει ότι θα επιτρέψει στους παράτυπους μετανάστες να εργαστούν στα χωράφια, πλάι-πλάι με τους ανέργους της χώρας - μια ιδέα που κάποιοι διατυπώνουν και στην Ιταλία, εν μέσω του φόβου ότι η μαφία θα εκμεταλλευτεί την κρίση.
Η έλλειψη εργατικών χεριών συνιστά πονοκέφαλο για τους αγρότες στη Γερμανία, όπου ο Απρίλιος είναι η εποχή του Σπάργκελτσαϊτ, του σπαραγγιού, ενός φυτού που όχι μόνο αποτελεί εθνική λιχουδιά, αλλά σηματοδοτεί και την άφιξη της άνοιξης. Η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός σπαραγγιού στον κόσμο, με περίπου 130.000 τόνους ετησίως. Η «Σπάργκελφεστ» (πάρτι σπαραγγιού) είναι μια μεγάλη γιορτή για πολλές περιοχές, όπου ολόκληρες κοινότητες συγκεντρώνονται για να τιμήσουν και να γευτούν το πολύτιμο λαχανικό, που κάποιοι αποκαλούν «βρώσιμο φίλντισι».
Αφού έκλεισε τα σύνορά της στις 25 Μαρτίου, η Γερμανία ανακοίνωσε αυτόν τον μήνα ότι θα χαλαρώσει τους περιορισμούς και θα επιτρέψει την είσοδο σε 80.000 εποχιακούς εργάτες τον Απρίλιο και τον Μάιο. Μέσω μιας ιστοσελίδας εξάλλου αναζητά 20.000 ντόπιους ή μόνιμους κατοίκους, στοχεύοντας στους ανέργους, τους προσωρινά απολυμένους, τους φοιτητές και τους αιτούντες άσυλο.
«Έβαλα την αγγελία ένα βράδυ και την επομένη το κινητό μου χτυπούσε συνεχώς», είπε ο Σίμον Μόζερ, ο οποίος έχει ένα αγρόκτημα στο Λάουφεν αμ Νέκαρ, στη νοτιοδυτική Γερμανία. Στους νέους «εργάτες» του περιλαμβάνεται και ο Μάγιερ, ο οποίος είπε ότι η ξεθεωτική δουλειά «σχεδόν τον πέθανε» την πρώτη εβδομάδα.
«Η δουλειά αυτή είναι σίγουρα διαφορετική από αυτό που κάνω συνήθως. Στο μαγείρεμα χρησιμοποιείς κυρίως το μυαλό σου αλλά στη γεωργία τον κύριο ρόλο έχει το σώμα που στο τέλος της ημέρας είναι εξαντλημένο και διαλυμένο», εξήγησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου